تجهیزات شبکه و ارتباطات
سخت‌افزار شبکه که با نام‌های تجهیزات شبکه و ارتباطات یا دستگاه‌های شبکه رایانه‌ای نیز شناخته می‌شود دستگاه‌های فیزیکی هستند که برای برقراری ارتباط و تعامل بین دستگاه‌ها در یک شبکه رایانه‌ای بکار می‌روند. واحدهایی که گیرنده نهایی یا تولیدکننده داده‌ها هستند میزبان (host) یا تجهیزات پایانه (terminal) نامیده می‌شوند.
با پیشرفت فناوری و ادغام شبکه‌های مبتنی بر پروتکل اینترنت (IP) با زیرساخت‌های ساختمانی و لوازم خانگی، سخت‌افزار شبکه به دلیل تعدد به شدت فزاینده نقاط پایانی توانای شبکه، به یک گزاره مبهم تبدیل خواهد شد.
دستگاه‌های ترکیبی شبکه عبارتند از:
- سوئیچ چند لایه: سوئیچی است که علاوه بر سوئیچ کردن در لایه 2 مدل OSI، عملکرد در لایه‌های بالاتر پروتکل را نیز فراهم می‌کند.
- مبدل پروتکل: یک دستگاه سخت‌افزاری است که دو نوع تراگسیل مختلف را برای همکاری به یکدیگر تبدیل می‌کند.
- پل – رهیاب (brouter): دستگاهی است که به عنوان یک پل و یک رهیاب کار می‌کند. پل – رهیاب برای بسته‌های پروتکل‌های شناخته شده، تعیین مسیر می‌کند و به سادگی همه بسته‌های دیگر را به عنوان یک پل هدایت می‌کند.
اجزای سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری که معمولاً بر روی نقطه اتصال شبکه‌های مختلف قرار می‌گیرند (مثلاً بین یک شبکه داخلی و یک شبکه خارجی) عبارتند از:
- پراکسی سرور: سرویس شبکه رایانه‌ای است که به کاربر اجازه می‌دهد تا با سرویس‌های شبکه دیگر اتصال شبکه‌ای غیرمستقیم برقرار کند.
- دیوار آتش: یک قطعه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری است که به منظور جلوگیری از برقراری ارتباط ممنوع شده بر پایه خط مشی شبکه، بر روی شبکه قرار می‌گیرد. یک دیوار آتش معمولاً مانعی را بین یک شبکه داخلی مطمئن و امن و یک شبکه خارجی دیگر مانند اینترنت ایجاد می‌کند که فرض می‌شود که امن یا مورد اعتماد نباشد.
- برگردان نشانی شبکه (NAT): سرویس سخت‌افزاری یانرم‌افزاری شبکه است که آدرس‌های داخلی شبکه را به آدرس‌های خارجی شبکه و برعکس تبدیل می‌کند.
نمایش 1–10 از 335 نتیجه
