شبکه ملی اطلاعات (اینترنت ملی یا شبکه ملی اینترنت)
شبکه ملی اطلاعات که با نام‌های دیگر اینترنت ملی و شبکه ملی اینترنت نیز شناخته می‌شود، اینترانت ملی ایران است. در دیگر کشورها این شبکه پروژه‌ای برای کاهش هزینه تراقیک اینترنت است اما در ایران علاوه بر مزیت کاهش ترافیک اینترنت، کاربرد های دیگر نظیر قطع اینترنت و فیلترینگ هوشمند داشته است.
شبکهٔ ملی اطلاعات کشور، شبکه‌ای مبتنی بر قرارداد اینترنت (IP)به همراه سوئیچ ها و مسیریاب ها و مراکز داده ای است به صورتی که درخواست‌های دسترسی داخلی و اخذ اطلاعاتی که در مراکز داده داخلی نگهداری می‌شوند به هیچ‌وجه از طریق خارج کشور مسیریابی نشود و امکان ایجاد شبکه‌های اینترانت و خصوصی و امن داخلی در آن فراهم شود.
ارائه شبکه ملی اطلاعات موجب قطع دسترسی به اینترنت جهانی نمی شود، بلکه دسترسی کاربران به سایت های داخلی با سرعت بالاتر و قیمت ارزان تر برقرار می شود و موجب بهبود دسترسی به سایت های خارج از کشور نیز می شود.
کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی بدون هیچ گونه اقدام اضافی، با اتصال به این سرویس، بصورت خودکار و همزمان به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت برقرار می شود.
کاربران برای اتصال به شبکه ملی اطلاعات از تمام امکانات موجود اتصال به اینترنت مانند ADSL، GPRS و … می توانند استفاده کنند.
ماموريت شبکه ملی اطلاعات
– ايجاد بستر ارتباطي امن و پيشرفته براي توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات در کشور
– ايجاد بستر هاي لازم جهت اطلاع رساني و خدمت رساني بهينه الكترونيكي به مردم
– ايجاد بستر لازم براي نگهداري و انتقال اطلاعات و خدمات ملي در داخل کشور
– صرفه جويي و کاهش هزينه هاي ارتباط با اينترنت
اهداف کيفی شبکه ملی اطلاعات
– ایجاد امنیت و مصون ماندن اطلاعات از حملات اینترنتی
– ايجاد موتور جستجو گر ملی
– ايجاد ایمیل ملی در شبکه ملی اطلاعات
– ايجاد تلوزیون اینترنتی، ویدیو درخواستی، آموزش از راه دور، دور کاری، سلامت الکترونیک و تجارت الکترونیک، روی شبکه ملی اطلاعات